به بهانه طلیعه پیوند دو نور... خدیجه (س) و محمد امین(ص) دهم ربیع الاول سالروز ازدواج حضرت خدیجه (س) و پیامبر اسلام (ص) گرامی باد... ملائک هلهله کنان فرود آمده اند ... برروی زمین جشنی برپاست. عقد ازدواج دو زمینی از اهالی آسمان ها ... داماد رسول خداست و عروس ، ملکه بطحاء، بانویی از چهار بانوی برترعالم... نامش خدیجه است .آری خدیجه... خدیجه امشب به خانه پیامبر می رود ، از این پس او بانوی اسلام و مادر امت است . پیامبر از این اتفاق خجسته خدا را شاکر است : " مهر خدیجه را خداوند در قلب من قرار داده است ... من از اعماق دلم او را دوست میدارم ..." چه زوج نیکویی ! که پرورگار مقرر کرده در هر دو جهان همسر و همدم یکدیگر باشند: " خدیجه آیا میدانی خداوند در بهشت نیز تورا همسر من قرارداده است ؟ " خدیجه لبخندی از روی رضایت بر لبش نقش می بندد ، او به عقد بهترین خلائق درآمده است. جبرئیل مشتاقانه میرسد... حامل تبریک و درود است که ای رسول خدا ! پروردگارت ، با وجود خدیجه هرروز چندین بار به فرشتگان مباهات می کند ... خواسته ام این است که سلام خدا ومن را به خدیجه برسانی ... * * * سال ها از آن پیوند میگذرد... فاطمه (س) میوه صالح این دوگوهرپاک ، چشم به جهان گشوده ...الحق که فاطمه مصداق " اصلاب الشامخه و ارحام المطهره " است ، مرواریدی که در صدف پاکی چون خدیجه کبری پرورانده شده تا امتداد سلاله پاکان را تا قرن بی نهایت تضمین کند ... مادر گویی نگران است، میداند دیری نمی پاید که گرد یتیمی بر چهره دخترکوچکش می نشیند ، به همسرسفارش ها میکند برای دختری که لایق سیلی و آزار نیست ! دختری که پدر مادرش می شود بعد از مادر ... " یا رسول الله مواظب دخترم باشید " * * * گویی اینجا مهبط ملائک است ... قبرستان ابوطالب ... شهر مکه ... زائران حرم حق به زیارت خدیجه روان شده اند... سکوت عجیبی حکم فرماست ، از جنس همان سکوت ها که حرف می زند با انسان ... از عظمت خفتگان این خاک ... الحق که بی شباهت به بقیع نیست! بقعه ای نگذاشته اند که بماند! زهی خیال باطل ! که در خیال خامشان ، گویی می توانند مادر زهرا (س) و مادر بزرگ زینب (س) را از صفحه تاریخ ظواهر حذف کنند. زهی خیال باطل ! که خدای خدیجه او را عظمت بخشیده و می بخشد ، از همان گاه که فاطمه (س) بی تاب مادر بود: " مادرم کجاست پدر جان ؟" جبرئیل بار دیگر فرود آمد و از بهشت گفت و اشتیاق بهشت به قدم های خدیجه ... از آن کاخ طلایی که ستون هایش از یاقوت سرخ است ، از آسیه گفت و مریم که افتخار همجواری خدیجه را دارند ... از شکوه خدیجه نزد پروردگارش... و فاطمه آسوده شد... این است مقام بانویی که نخستین اسلام آورندگان بود ... بانو! سوگند که تاریخ به تو و دختر تو ونسل پاکتان افتخار میکند... منابع روایات: پایگاه اطلاع رسانی حضرت خدیجه کبری(س) مناقب حضرت خدیجه (س)
| Design By : Pars Skin |
